کودکان و آزادی 

​

 

شناخته شده است که حیوانات مظهر آزادی و نماد آن هستند. انسان باید تسلیم محدودیت ها شود تا خود را از جهل خود در امان نگه دارد و از سنگینی زیاده خواهی های اخلاقی محافظت کند... آزادی واقعی انسان عبارت است از اطاعت از قوانین خدا تا آنجا که او آنها را درک می کند.

... رفتار اخلاقی والا را نباید به عنوان یکی دیگر از اشکال انصراف در نظر گرفت یا با پروتانیسم افراطی و متعصب برابر دانست. حضرت بهاءالله معیاری از رفتار را می طلبد که به هیچ وجه حق و امتیاز مشروع را برای بهره مندی حداکثری ممکن از وفور شادی، لذت و زیبایی که آفریدگار عاشق به وفور بر جهان ما پاشیده است را انکار نمی کند. .

​

آزادی نامحدودآتش سوزی یکی از بزرگترین معضلاتی است که گریبانگیر بشر شده است. کودکانه شدن عادات و سنت های قدیمی با از بین رفتن معنویت، اخلاق و ارزش های معنوی همراه است. این نوع شرایط مشکلات بی شماری ایجاد می کند و بر هر یک از ما تأثیر منفی می گذارد. متأسفانه، اکثر مردم به اینکه در «پیشاهنگ» تغییرات در حال وقوع هستند به خود می بالند و این تصور را ایجاد می کنند که کاملاً از هرگونه مسئولیت، خواسته و اختیار رها هستند.

​

اگر به ذهن کسی برسد که روابط اجتماعی کل بشریت را به تفصیل بررسی کند، متوجه خواهد شد که معنویت هم در شرق و هم در غرب به سرعت رو به زوال است. به سرعت در حال افزایش تعداد افرادی هستند که آیین نامه رفتارشان با جزایر پیش پا افتاده و معمولاً زشت رضایت آنی گره خورده است. این نوع محال بودن روح مربوط به مفهوم آزادی است!

 

آیا کسی می تواند انکار کند که قمار، مستی، فسق جنسی، سوء مصرف مواد مخدر، بی دینی، بی احترامی به والدین، و دیگر رذایل در بین انسان های روی زمین بیداد می کند؟ حوزه گناه در حال گسترش است و این نمی تواند جدی تر و سالم تر جامعه را نگران کند.

​

نویسنده کتاب این فرصت را داشت که به کشورهای مختلف سفر کند و شاهد آثار زیانبار این «آزادی» بی معنا در جوامعی با شرایط اجتماعی متفاوت باشد. والدین باید توجه داشته باشند که کودکانی که به سن بلوغ رسیده اند، تمایلات شهوانی خود را آزاد می کنند. در برخی موارد، افراد این رده سنی از نظر درجه آزادی از سایر گروه های سنی پیشی می گیرند. اگرچه عجیب به نظر می رسد، اما جوانان در بسیاری از کشورها آنقدر تحت تأثیر احساسات شهوانی قرار گرفته اند که در همان ابتدای زندگی با انداختن خود در تندباد هوس های دنیوی، توانایی ها و استعدادهای خود را از بین می برند و روح خود را با خود نابود می کنند. دست ها. واقعا هست.

​

البته جدیت مفرط، دیکته، اجبار، که هیچ سنخیتی با مطالبات آگاهانه ندارد، سلب استراحت طبیعی و کاملا قانونی از کودک، عواقب سنگینی به دنبال دارد، اما آزادی نامحدود و مطلق، که مسئولیت اخلاقی و اجتماعی را بر دوش فرد تحمیل نمی کند. شخص برای اعمال خود (اثبات این امر اگرچه انجام آن دشوار است) نیز بسیار مضر است. انتظار اعتدال بسیار مهم است و هر دوی این افراط ها مستحق محکومیت هستند. بچه ها را نباید از چیزهایی که برای رشد شخصیتی آنها لازم است محروم کرد و همه خواسته های آنها را نادیده گرفت. باید به آنها فرصت داد تا توانایی های جسمی و ذهنی خود را نشان دهند.

​

اگر در تب و تاب بازی و شادی کودکان، والدین با بی ادبی و بی ادبی بیان طبیعی و عادی فعالیت را خاموش کنند، مرتکب اشتباه بزرگی می شوند. در چنین خانواده هایی کودکان بی پناه همیشه احساس ناراحتی می کنند. با وجود والدین سلطه گر، ابراز وجود آنها غیرممکن است، دائماً تحت تنش هستند و در نتیجه سرخوردگی، هیجان زیاد  و استعداد ابتلا به بیماری های مختلف به وجود می آید. والدینی که به شدت آزادی فرزندان را محدود می کنند، آنها را غم و اندوه می آورند.

 

ما در مورد یک رویکرد tactical  صحبت می کنیم که بیشتر شامل ممنوعیت ها و محدودیت هایی است که ارتباط با کودکان را محدود می کند. والدین اغلب به استفاده از دو عبارت بسنده می کنند: «این کار را بکن» و   «این کار را نکن». آنها حتی سعی نمی کنند از فرزندانشان که نیاز به توجه و مراقبت دارند بپرسند کجا هستند، چرا دیر به خانه آمدند، چرا این کتاب را خریدند یا چرا تمام روز را صرف کردند و حالا باید تا نیمه شب درس بخوانند. اهميت انتظار اعتدال در نظارت بر كودك دشوار است.

​

Street Gangs 

شما نمی توانید با بال های گل آلود پرواز کنید

 

دنیای بیرونی که کودک در آن زمان می گذراند یکی از سه عاملی است که بر رفتار او تأثیر می گذارد (خانه، مدرسه، خیابان). به گفته مربیان، باندهای خیابانی اغلب تأثیر بدی روی کودکان می گذارند. از نظر آموزش و پرورش نه می توان دستورالعمل مثبتی در خصوص این پوشش تهیه کرد و نه نشان داد که این مشکل وجود ندارد. رفتارهای نادرست مختلف کودک از عوامل بسیاری ناشی می شود، از جمله محیط کودک و تعامل با همسالان.

    

اولاً، کسانی که تصادفاً از آنجا عبور می کنند، معمولاً انتظار اصول تربیتی را به عهده نمی گیرند، اهمیت و اهمیت این را درک نمی کنند. آنها می توانند در مورد چیزهایی صحبت کنند که شنیدن آنها برای کودکان کاملا غیرقابل قبول است و بر روحیه نوجوانان تأثیر منفی می گذارد. ثانیاً عدم کنترل باندهای خیابانی که عامل قانون شکنی است نیز بر روحیه و روان کودکان تأثیر منفی می گذارد. سوم، تماس های سطحی و محدود بین فردی ذاتاً سبک رفتار نامناسبی را شکل می دهد.

    

برخی از روانشناسان معتقدند که رفتار مبتنی بر اصل S - R (محرک - پاسخ) است، یعنی فردی که در معرض یک یا آن اثر قرار می گیرد - محرک با واکنش خاصی به آن پاسخ می دهد. محرک ها (تغییرات در محیط) می توانند اثرات مثبت یا منفی بر افراد داشته باشند. به عنوان مثال، فرض کنید که در باغ قدم می زنید، به گل های زرد زیبای نیلوفرها و نرگس ها نگاه می کنید و به آواز پرندگان گوش می دهید. حس شگفتی و شادی قلب شما را پر می کند. اگر در محله ای فرسوده و فرسوده قرار بگیرید، فضای فقر آنجا شما را منزجر می کند و باید سخت کوشید تا در غم و اندوه و ناامیدی نیفتید.

    

این اصل را می توان در مورد کودکان نیز به کار برد، زیرا آنها به همه محرک ها پاسخ می دهند و هر حرف و عملی بر آنها تأثیر می گذارد. گروه های خیابانی بخش منفی این اثر را تشکیل می دهند. پیامدهای زیانبار این تأثیر بسیار زیاد است که نمی توان همه آنها را شمرد. البته منزوی کردن کامل کودکان از خیابان غیرممکن است. اما ما اغلب با اجازه دادن به کودک در این گروه‌های سازمان‌یافته بدون نیاز خاص و رها کردن او در آنجا بدون نظارت و رها کردن به حال خودش، مرتکب اشتباهات جدی می‌شویم.

    

اغلب، والدین فرزندان خود را به زور به خیابان می فرستند تا پنج تا ده دقیقه وقت آزاد داشته باشند. وقتی کودک نمی‌خواهد برود، مادر سعی می‌کند با او صحبت کند: "چرا نمی‌خواهی بیرون بروی و با بچه‌های دیگر بازی کنی؟" یا "از نشستن در خانه مریض می شوید، با بچه ها در هوای تازه قدم بزنید" و غیره. 

    

در اینجا مناسب است به حمایت بیش از حد که شکل دیگری از افراط گرایی است اشاره کنیم. از سوی دیگر، برخی از والدین هرگز فرزندان خود را به تنهایی در خیابان بیرون نمی‌گذارند و در نتیجه فرصت انتخاب آزاد را از آنها سلب می‌کنند.

    

ما قبلاً اثرات منفی متعدد گذراندن وقت در خیابان ها را فهرست کرده ایم. اما اکنون می‌خواهیم روی چند موضوع کلیدی تمرکز کنیم:

1. کودکان در گروه های خیابانی که عمدتاً بر اساس سرگرمی های مشترک کودکان تشکیل شده اند، از نظر آموزش در معرض تأثیرات نامطلوب قرار می گیرند.

 

2. در طول بازی ها اغلب باید با نوجوانانی برخورد کنند که از راهنمایی خردمندانه مربی برخوردار نیستند و اصول اخلاقی و رفتارشان در حد و اندازه نیست. کودکان خوش اخلاقی که با کودکان دشواری که نام بدی به دست آورده اند ارتباط برقرار می کنند، رفتار آنها را می پذیرند، دیدگاه ها، تجربه زندگی، هنجارها و ارزش های آنها را می پذیرند. تأثیر منفی باندهای خیابانی به خوبی شناخته شده است.

 

3. عادت به گذراندن وقت با افراد تصادفی در خیابان منجر به این واقعیت می شود که کودکان شروع به لذت بردن از زندگی "آزاد" و ارتباط "آزاد" می کنند. هیچ کس آنها را کنترل نمی کند، هیچ کس نمی داند چه می کنند و چگونه رفتار می کنند، هیچ کس به آنها دستور نمی دهد. کم کم «محیط آزادی» مغزشان را مسموم می کند، عادت می کنند در خانه و مدرسه کاری انجام ندهند، به آینده خود فکر نکنند. از محدودیت ها و ممنوعیت های مختلف، «نمی توان»، «این کار را کرد»، «این کار را نکن» و... چنین کودکانی که سعی می کنند از نصایح والدین و دستورات معلم خلاص شوند، همیشه خواسته های خود را بر هر چیز دیگری ترجیح می دهند.

 

4. همسریابی مشکوک در خیابان همچنین می تواند خطری برای بیماری های عفونی، سلامتی و رشد جسمانی کودکان باشد.

    

بنابراین زمانی که کودک در خارج از خانه بدون نظارت والدین یا مربی سپری می کند، چه برای تفریح و چه برای سرگرمی مشترک، خطر بزرگی هم برای ذهن و هم برای جسم او ایجاد می کند. والدین (به ویژه مادران) هرگز نباید با دست خود فرزندان خود را به این مسیر سوق دهند که از نظر تربیتی واقعاً فاجعه بار است. البته والدین باید خویشتن دار و صبور باشند زیرا بدون کسب این ویژگی ها نمی توانند از عهده وظیفه مقدس خود یعنی تربیت فرزند برآیند. والد سهل انگاری که از کودکی غافل می شود و او را به حال خود رها می کند، می تواند به ناخدای کشتی تشبیه شود که پست خود را در وسط اقیانوس رها می کند و در نتیجه جان مسافران را به خطر می اندازد.

    

برای اینکه کودک نسبت به اعضای خانواده کینه ایجاد نکند و از کنترل خانواده فرار کند و در کوچه و خیابان آرامش پیدا کند، والدین باید شرایطی را برای فعالیت طبیعی او ایجاد کنند، اجازه بدود و بازی را به او بدهند و با سر و صدا صلح کنند. و اختلال از عبارات ضروری «این کار کن»، «این کار را نکن» و گفتار بی ادبانه نباید سوء استفاده کرد. اغلب، بازیگوشی بی ضرر توسط بزرگسالان به اشتباه به عنوان "شیطنت" و تنبلی درک می شود. والدین باید بدانند که فقط بت ها می توانند بی حرکت و ساکن بمانند و اگر فرزندی که خداوند در او دمیده است و توانایی های جسمی و روحی او دائماً در حال رشد است، بی حال و بی حرکت باشد، به این معناست که او بیمار است. در صورت امکان، والدین می توانند با تهیه اسباب بازی برای سرگرمی آنها از "شیطنت" آنها جلوگیری کنند.

 

انتخاب گروه های مناسب

​

گفتگوی انسانهای بد، اندوه را زیاد می کند، ارتباط مردان صادق زنگار دل را پاک می کند.

    

دوستی با گناهکاران روح را پریشان می کند، بدن را خسته می کند و کم کم انسان را به گردابی بی ته می کشاند. شعر سادی شاعر ایرانی از دوستی فرشته ای با شیطانی می گوید که اهداف معنوی خود را به خواسته های شیطانی تبدیل کرده است:

​

اگر فرشته ای با شیطان دوست شود
او طعم ترس، نیرنگ و خیانت را خواهد چشید.

    

دوستی با نیکوکاران، دل را پاکیزه می‌کند، روح را تعالی می‌بخشد، شخصیت آدمی را اصیل می‌سازد و نور چراغ دل را از آغشته آرزوها و آرزوهای پوچ حفظ می‌کند. به همین دلیل است که آیات الهی از دوستی با کسانی که جان خود را به شیطان فروخته اند، به شدت نهی کرده و به دوستی با پارسا دعوت می کند.

    

برای جلب توجه بیشتر به این جنبه مهم تربیتی، در ابتدا به این نکته اشاره کردیم: تعامل نوجوانان با «دوستان» خود که به تدریج آنها را به بیراهه می کشاند، آنها را از آموزش دور می کند و در نهایت به پایان غم انگیزی تأسف آور منجر می شود. فروپاشی اخلاقی . .

    

شما والدین هر چقدر هم که به تمام مسائل مهمی که برای تربیت کودک در خانه و حفظ کودک از گناهان مهم است توجه کنید، اگر کودک در گروه بدی قرار گیرد زحمات شما به هدر می رود و یک روز متوجه خواهید شد که آنچه سال ها با صبر و حوصله در خانواده ایجاد کرده اید توسط دیگران ناعادلانه از بین رفته است. مهمترین وظیفه والدین شما نظارت بر کودک خارج از خانواده است: فرزندان شما با چه کسانی ارتباط برقرار می کنند، حلقه اجتماعی آنها در خارج از خانه کیست، همه این مسائل باید به شما مربوط باشد. اینکه کودک در خانه تحت نظر است نباید به شما اطمینان دهد. در صورت لزوم، باید کارهای مهم روزانه را کنار بگذارید و مقداری از وقت خود را به دانستن هر چه بیشتر در مورد حلقه دوستان و آشنایان فرزندانتان اختصاص دهید. اگر متوجه شدید که در اینجا به راهنمایی و کمک شما نیاز است، باید سعی کنید راه حل مناسب را بر اساس تجربه شخصی، عقل سلیم و شهود والدین پیدا کنید. مشاوره تخصصی نیز می تواند در این زمینه به شما کمک کند. سن و مشکلات فرزندان خود را فراموش نکنید. یک لحظه تاخیر می تواند هزینه گزافی برای شما داشته باشد، انرژی و زمان هدر رفته.

    

برای غلبه بر این مشکلات باید از هر روش و وسیله ای استفاده کرد. شما باید سعی کنید مستقیماً بر روابط دوستانه کودکان تأثیر بگذارید. شما باید به آنها کمک کنید، تأثیر بسیار مضر گروه های بد را برای آنها توضیح دهید. اعضای مدیریت مدرسه نیز باید در بحث این مشکل دخیل باشند و در صورت لزوم موفق به قطع ارتباط نوجوانان سخت گیر با فرزند خود شوید.

    

همانطور که بیماری های جسمی به بدن انسان حمله می کنند، صدها بیماری روانی از انواع مختلف سعی می کنند با وادار کردن او به مرگ معنوی، روح فرد مبتلا را تسخیر کنند. البته می دانید: برای محافظت از کودک در برابر بیماری های عفونی، باید او را از بیمار جدا کرد. پس چرا به ارتباط آزادانه فرزندانتان با دیگران بی تفاوت هستید و علاقه ای ندارید؟ چرا فرزندان دلبندتان را با ممانعت از ملاقات با افرادی که از نظر اخلاقی آشفته هستند، در معرض خطر قرار می دهید؟

 

الکل دشمن وحشتناک سلامت کودکان است

 

طبق کتاب مقدس، استفاده از مشروبات الکلی ممنوع است زیرا باعث بیماری های مزمن، ضعیف شدن اعصاب و از دست دادن ذهن می شود.

    

ای پرستندگان خدا از شراب عشق به خدا مست باشید که حواس شما را پرت نمی کند!

    

این نظر متفق القول دانشمندان و مربیان در سراسر جهان است: الکل برای سلامتی مضر است و بدبختی های بی شماری را برای مردم به ارمغان می آورد. الکل به ویژه برای کودکانی که هنوز رشد جسمی، اخلاقی و ذهنی خود را کامل نکرده اند، اثرات مضر دارد. در زیر نتایج برخی از مطالعات را نشان می دهیم:

1. الکل سمی مهلک برای انسان و بلای وحشتناکی برای جامعه است. نه تنها خطر فروپاشی را تهدید می کند، بلکه رنج های بی حد و حصری را برای کودکان به ارمغان می آورد و آنها را از آینده خود محروم می کند. مصرف مشروبات الکلی عادت خاصی را در فرد ایجاد می کند که در زبان لری «مستی» نامیده می شود. تأثیر الکل بر سیستم عصبی مرکزی که تمام فعالیت های بدن را تنظیم می کند بسیار قوی است: کنترل بر گفتار و رفتار ضعیف می شود، گفتار نامنسجم می شود، راه رفتن ناپایدار می شود، توانایی تفکر و تصمیم گیری ضعیف می شود. در صورت مصرف منظم الکل، اختلالات روانی و روانی، دیپسمانیا، سندرم کورساکوف و پلی نوریت ایجاد می شود. مصرف طولانی مدت الکل منجر به بروز روان پریشی الکلی می شود که با خاموشی مشاهده می شود. به نظر می رسد که یک شخص چند حیوان خارق العاده را می بیند، کلمات تهدید آمیز کسی را می شنود. پس از سه تا پنج روز، بیمار به خواب عمیقی فرو می رود. پس از بحران، ریتم قلب، تلفظ و کلیه ها مختل می شود. سرگیجه و نوسانات فشار خون رخ می دهد. الکل سلامتی را از بین می برد، باعث تغییرات غیر قابل برگشت در بدن می شود.

    

2. اثر سمی الکل به حدی است که در برخی از کشورهای اروپایی سالانه هزاران نفر در اثر سوء مصرف الکل جان خود را از دست می دهند و فرزندان فقیر خود را به حال خود رها می کنند.

    

3. اگر سرپرست خانواده معتاد به مشروبات الکلی باشد باعث ضرر مادی خانواده می شود. بخشی از درآمدها صرف خرید ارواح می شود و به همین دلیل تغذیه کودکان بدتر می شود که تأثیر منفی بر رشد آنها می گذارد.

    

4. مستی پدر و مادر هر دو باعث ایجاد اختلال عصبی در خانواده می شود. والدین حس وقار خود را از دست می دهند، فحش می دهند، درگیر درگیری می شوند و دست به کارهایی می زنند که در زمان هوشیاری از انجام آنها خجالت می کشند. فرزندان روش رفتار والدین و اعمال آنها را اتخاذ می کنند. استفاده از کلمات و عبارات نامناسب برای آنها به یک عادت تبدیل می شود زیرا چشم و گوش آنها به آن عادت می کند.

    

5. اعتیاد به الکل باعث تولد کودکان ضعیف ذهنی و جسمی می شود. در مقایسه با کودکانی که والدینشان به الکل معتاد نبودند، از هر صد کودکی که پدر و مادرشان الکل مصرف می کردند، شصت و شش کودک در یادگیری مشکل داشتند، حافظه و توانایی فکری ضعیفی داشتند. 17 درصد بقیه دارای ناتوانی های شنوایی و گفتاری و 17 درصد سایر ناتوانی های جسمی بودند.

    

6. مشاجرات ناشی از مستی والدین، استراحت و آسایش، خواب طبیعی را از کودکان سلب می کند. همه اینها بر وضعیت روحی کودکان تأثیر منفی می گذارد.

 

7. کودکانی که والدین خود را مدام مست می بینند سعی می کنند از خانه دور باشند، آنها را نادیده بگیرند و با انزجار با آنها رفتار کنند. کودکی که متوجه می شود والدینش رفتاری ناشایست دارند، احساس خصومت شدید و عمیقی نسبت به آنها پیدا می کند. کودکانی که تلاش می کنند از بیرون حمایت کنند، سعی می کنند از هر طریقی با بیگانگان ارتباط برقرار کنند که در نهایت باعث می شود تحت تأثیر فاسدترین و بد اخلاق ترین افراد جامعه قرار بگیرند.

 

8. فرزندان والدین الکلی به دلیل وضعیتی که دارند دچار رنج درونی می شوند، در مقابل همسالان خود احساس حقارت و خجالت می کنند.

 

9. برای دیدن تأثیر منفی مشروبات الکلی بر خود کودکان، بیایید به اعدادی که توسط دانشمندان تحقیق و فاش شده است تمرکز کنیم:

گروه «الف»: هرگز مشروب نمی خورند

   _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad_5cf% توانایی بالای ذهنی را نشان می دهند -
   _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad5cf5 میانگین را نشان می دهند
   _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad_5cf5% exhibits.

گروه «ب»: مشروب خواران گاه به گاه

   _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad_5cf5 خوبی نشان می دهند -136bad_5cf5%
   _cc781905-5cde-3194-bb3b-136_5cf میانگین توانایی آنها 6% را نشان می دهد
   _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad_5cf5% - 136bad1905%

گروه «ج»: مشروب خواران معمولی

   _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad_5cf5 خوب نشان می دهند -136bad_5cf5%
   _cc781905-5cde-3194-bb3b-136_5cf میانگین توانایی آنها 6% را نشان می دهد
   _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad-5cf5% - 136bad-5cf5%

مقایسه این گروه ها به وضوح نشان می دهد که مصرف منظم الکل، حتی در مقادیر کم، تأثیر منفی بر توانایی ذهنی دارد و به طور قابل توجهی آن را تضعیف می کند. دانش آموزان برنامه مدرسه را به سختی یاد می گیرند و نمرات پایینی دارند. اگر 42 درصد از کودکان در گروه افرادی که هرگز الکل نمی‌نوشند توانایی ذهنی بالایی از خود نشان دهند، شاخص آنها در گروه افرادی که به طور منظم الکل مصرف می‌کنند به 27 درصد کاهش می‌یابد.

    

10. مطالعه رشد جسمانی 515 پسر و 554 دختر که به طور مرتب الکل مصرف می کردند نشان داد که تنها 65 پسر و 87 دختر دارای شاخص های خوبی بودند. رشد فیزیکی ضعیف در 450 پسر و 467 دختر باقی مانده ثبت شد.

    

11. برخی از والدین معتقدند که نوشیدنی های الکلی سبک ظاهراً حتی برای سلامتی مفید هستند زیرا بدن را تقویت می کنند. آنها مخالف تمایل طبیعی کودکان بی گناه هستند و از آنها شراب و آبجو پذیرایی می کنند. همانطور که گفته شد، الکل یک سم مخدر است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می دهد و وارد شدن آن به بدن انسان، مقاومت آن را در برابر بیماری ها ضعیف می کند، باعث بیماری های مختلف روده، قلب، کلیه، کبد و ریه می شود. کودکانی که هنوز به بلوغ جسمی و ذهنی نرسیده اند اولین کسانی هستند که از این امر رنج می برند. الکل به تدریج استعدادهایی را که خداوند به آنها داده است از بین می برد. اما مهمتر از همه این است که ذهن آنها به قدری ضعیف شده است که اغلب شبیه مغز به نظر می رسند.

    

بنابراین اعتیاد به مشروبات الکلی تأثیر بسیار مضری بر رشد اجتماعی، روحی، جسمی و روانی دارد. الکل وجود فرزندان ما را به خطر می اندازد که به زودی جایگزین پدران و مادران خود در زمینه خدمات اجتماعی خواهند شد. والدینی که به فرزندان خود اهمیت می دهند و می خواهند آنها را سالم، پرتلاش، باهوش تربیت کنند، باید الکل را کاملاً ترک کنند و همچنین منفی ترین نگرش را نسبت به مستی و به طور کلی مصرف مشروبات الکلی در نسل در حال رشد ایجاد کنند. قطعاً جوانان امیدوار ما بر ضرورت ترک این عادت ناپسند با ما هم عقیده خواهند بود.

 

فیلم و تلویزیون

 

   _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad_5cf58زندگی با فضیلت و مقدس، یعنی حیا، عفت، خویشتن داری و زلالی اندیشه نیز مستلزم توقع اعتدال در هر امری، در پوشش، در گفتگو، در سرگرمی و در هنر و ادب است.

    

از زمان اختراع ماشین چاپ، هیچ اختراعی به اندازه سینماتوگراف و تلویزیون در انتشار دانش نقش نداشته است. هیچ وسیله مؤثرتری برای انتقال دانش به دورافتاده ترین و بسته ترین مناطق جهان وجود ندارد. نام برادران لومر، که اولین دوربین فیلمبرداری را در سال 1895 برای فیلمبرداری و نمایش "تصاویر متحرک" اختراع کردند، مطمئناً باید با احترام به یاد آورد. در بسیاری از کشورها، معلمان به طور گسترده از تلویزیون، سینما و فیلم های ویدئویی در فرآیند آموزشی برای توضیح وقایع تاریخی، مشکلات علمی و مسائل اجتماعی استفاده می کنند.

     

بیایید آماری را در نظر بگیریم که نشان دهنده میزان جذابیت فیلم ها برای کودکان در کشورهای مختلف است.

    

در انگلستان، روزانه 13000 دانشجو از سینماهای لیورپول و 10000 دانشجو در نیویورک بازدید می کنند. در اسکاتلند، در ادینبورگ، هر دانشجو دو بار در هفته به سینما می رود، در برخی از شهرهای آلمان، 75 درصد از دانش آموزان کمتر از 20 بار در سال به سینما می روند.

    

فرزندان ما در حضور تلویزیون، شکل جدیدی از فرهنگ، به دنیا آمدند و بزرگ شدند. تلویزیون به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی آنها تبدیل شده است و مدت زمان صرف شده در مقابل صفحه نمایش به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. گاهی اوقات مقاومت در برابر وسوسه استفاده از تلویزیون به عنوان پرستار کودک برای والدین دشوار است. برای کودکان، تلویزیون تقریباً به بزرگترین اعتیاد تبدیل شده است.

    

کودکان گاهی اوقات نه به دلیل علاقه به این یا آن برنامه، بلکه به دلیل تمایل به نادیده نگرفتن برنامه هایی که دوستانشان در حال تماشای آن هستند، مدت زیادی را جلوی صفحه تلویزیون می گذرانند.

    

بی شک سینما و تلویزیون نقش مهمی در گسترش جهان بینی دارند. تأثیر آموزشی آن بر کودکان نیز بسیار زیاد است. با کمک آنها، روند درک تسریع می شود. اما وقتی کودکان در انتخاب فیلم به حال خود رها می شوند، به راحتی از حد اعتدال فراتر می روند و در این صورت، فیلم های سینمایی و تلویزیونی به جای تربیت و وسعت بخشیدن به نگاه آنها، فقط به آنها آسیب می رساند. بسیاری از محققان و مربیان به والدین درباره «اهمیت» تماشای فیلم‌های مضر اخلاقی هشدار می‌دهند و اینکه این فیلم‌ها حواس کودکان را از مطالعه و تکالیف مدرسه منحرف می‌کنند.

    

فیلم و تلویزیون چه تاثیری بر رشد کودکان دارد؟ نتیجه‌گیری‌های زیر بر اساس خلاصه‌ای از مطالعات پژوهشی درباره تأثیرات سینما بر کودکان است. بسیاری از آنها را می توان در تلویزیون نیز اعمال کرد.

1. بچه ها اغلب به تنهایی یا با دوستان خود به سینما می روند. بنابراین فیلمs  را به سلیقه خود انتخاب می کنند. اگر والدین مضامین فیلم هایی را که بچه ها می بینند کنترل نکنند، بچه ها یا همه فیلم ها را یکی پس از دیگری بی رویه تماشا می کنند یا فیلم هایی را انتخاب می کنند که برای رشد روحی و اخلاقی آنها مضر است.

 

دکتر لانگربرگ یک نظرسنجی از 1145 کودک انجام داد و موارد زیر را مشخص کرد: 653 کودک - تنها به سینما بروید. 265 کودک - با دوستان خود به سینما می روند. 190 فرزند - با برادرش، 14 فرزند - با خواهرش، 10 فرزند  - با پدرش؛ فقط 1 فرزند -  با مادرش به سینما می رود. بنابراین، تنها 23 نفر از کسانی که از آنها خواسته شده است با یک بزرگسال به سینما می روند.

    

2. کودکان بدون نظارت ساعت ها در سالن های سینما می گذرانند و اغلب یک فیلم را چندین بار تماشا می کنند. نشستن طولانی مدت در جای گرفتگی البته برای سلامتی کودکان مضر است. مطالعه بر روی 43 دانش آموز در یک کلاس نشان می دهد که اکثر کودکان چهار ساعت یا بیشتر در روز را در سینما می گذرانند: 3 دانش آموز – 1 ساعت. 2 دانش آموز - 1.5 ساعت؛ 2 دانش آموز - 2 ساعت؛ 6 دانش آموز – 2.5 ساعت؛ 4 دانش آموز – 3 ساعت؛ 3 دانش آموز - 3.5 ساعت؛ 9 دانش آموز - 4 ساعت؛ 2 دانش آموز – 4.5 ساعت؛ 7 دانش آموز – 5.5 ساعت؛ 1 دانش آموز - 7 ساعت و 1 دانش آموز - 8 ساعت.

    

3. کودکان جنگجو، کارآگاه، جاسوس، دزد، شوالیه و غیره هستند. آنها ترجیح می دهند فیلم های مربوط به آن را تماشا کنند در بین کودکان تعداد افرادی که فیلم های آموزشی، روانی و معنوی تماشا می کنند بسیار کم است. دکتر استرنبوبر که بررسی کرد وقتی بزرگسالان در انتخاب فیلم به کودکان کمک نمی‌کنند چه اتفاقی می‌افتد، به نتایج زیر رسید:

الف) فیلم های سرگرم کننده به کودکان می آموزند که زندگی را به طور سطحی درک کنند. آنها را منفعل و از نظر فکری تنبل می کند.

    

ب) انرژی شخصی و قدرت خلاقیت کودکان به دلیل مواجهه شدید با رفتار و اعمال دیگران ضعیف می شود.

    

ج) کودکان در هنگام تماشای برنامه های جذاب و سرگرم کننده تا حد امکان انرژی ذهنی کمتری صرف می کنند. این سطح درک آنها را کاهش می دهد، وضوح ادراک و توانایی تفکر منطقی را کاهش می دهد.

    

چ) شخصیت آنها به تدریج شروع به دروغ گفتن می کند و نیات خود را پنهان نگه می دارد، کودک عادت به گذراندن زمان بیهوده پیدا می کند.

    

د) فیلم های با سطح اخلاقی پایین پایه اخلاقی کودک را تخریب می کند، به او پرخاشگری می آموزد، او را به اعمال غیر اخلاقی تحریک می کند.

    

ه) چنین فیلم هایی بر سلامت کودک تأثیر منفی می گذارد. بینایی را کاهش می دهد، سیستم عصبی را ضعیف می کند، حساسیت به بیماری های مختلف گلو و بینی را افزایش می دهد.

    

بسیاری از محققان بر این باورند که فیلم‌های بی‌کیفیت ناقل آسیب‌های اجتماعی و اجتماعی هستند، زیرا بداخلاقی را به عنوان رفتار مشروع فرد نشان می‌دهند. به همین دلیل، کودکان و نوجوانانی که هنوز عواطفشان بر عقل غالب است، پایه های روحی شان چندان مستحکم نیست و رفتار اخلاقی شان بسته به شرایط تغییر می کند، اغلب قهرمانان خود را در شخصیت های منفی فیلم می یابند. از آنجایی که اقدامات «قهرمان» هر بار بیننده را شگفت زده و هیجان زده می کند، احساس همدردی با او را در بین نوجوانان تقویت می کند. آنها سعی می کنند مانند قهرمانان خود باشند.

    

معروف است که محصولات مستهجن با منحرف کردن کودکان از مسیر کمالات معنوی و فضایل انسانی و در مسیر بی قانونی، خشونت و نافرمانی، آسیب های قابل توجهی را به همراه دارد. محقق معروف پلاس در اثر معروف خود در مورد تأثیر سینماتوگرافی بر رشد کودکان نشان می دهد که نوجوانانی که به سن بلوغ جنسی رسیده اند، زمانی که تمایلات جنسی تناسلی شروع به تجلی کرده است، به راحتی می توانند در باتلاق فرو بروند. فسق با تماشای اغلب فیلم های وابسته به عشق شهوانی و پورنوگرافی. بر کسی پوشیده نیست که تجارت پورن هدف خود را کسب درآمد به قیمت ارضای غرایز حیوانی مردم قرار داده است. در نتیجه چنین فیلم هایی منجر به تغییر شکل شخصیت نوجوانان می شود.

    

بنابراین، والدین و معلمان باید مسئولیت پذیر باشند، به دقت نظارت کنند که کودکان چه فیلم هایی را تماشا می کنند و در انتخاب فیلم برای نوجوانان راهنمایی کنند. علاوه بر این، رویکرد متفاوت به گروه‌های سنی مختلف نیز در زمان تولید فیلم‌های کودک ضروری است. دولت باید اهمیت رعایت قوانینی که وضع می کند را برای والدین توضیح دهد و این اصول باید در برنامه های تلویزیونی که کودکان تماشا می کنند نیز اعمال شود.

    

البته نمی توان لذت تماشای فیلم را به طور کامل از کودکان سلب کرد. به هر حال این یک اختراع مفید است. اما والدین باید کودکان را از خطرات مرتبط با فیلم محافظت کنند. والدین باید به موارد زیر توجه ویژه ای داشته باشند:

1. قبل از بردن کودک به سینما سعی کنید از صحنه های فیلم مطلع شوید. در صورت امکان ابتدا فیلم را به تنهایی تماشا کنید. فقط اگر فکر می کنید بی ضرر است کودک را به دیدن آن فیلم ببرید . هنگام ارزیابی یک فیلم، به یاد داشته باشید که سلیقه والدین الگو نیست و فیلمی که برای شما بی ضرر است، ممکن است به دلایلی که در بالا ذکر شد، برای کودک شما کاملا نامناسب باشد.

    

2. انتظار اعتدال داشته باشید. اگر بزرگسالان همه فیلم ها را پشت سر هم نبینند، بچه ها هم تماشا نمی کنند. فکر نمی کنم   هر وقت آزاد نیازی به صرف جلوی صفحه تلویزیون یا رفتن به سینما داشته باشد.

    

3. کودکان خردسال را با خود به سینما نبرید. موضوع فیلم، رویدادها، شخصیت ها برای آنها روشن نخواهد بود، زیرا درک آنها به اندازه کافی توسعه نیافته است. سالن های بدون هوای سینما کودکان را خسته می کند و هیچ تفریحی نخواهند داشت. زمان استراحت تلف خواهد شد.

    

4. هنگام خرید بلیط و انتخاب صندلی در سینما، بینایی کودک را در نظر بگیرید. کودکان نزدیک‌بین را باید نزدیک‌تر از کودکان دوربین‌بین به صحنه بنشینید تا چشم‌هایشان خسته نشود.

    

5. در صورت امکان کودکان را به تنهایی و بدون بزرگسال به سینما نفرستید.

    

6. اجازه ندهید فرزندانتان ساعت ها در سینما بنشینند و یک فیلم را بارها و بارها تماشا کنند. تماشای برنامه ها و فیلم های تلویزیونی باید محدود باشد، زیرا گذراندن وقت به این شکل کودک را از حرکت سالم جدا می کند.

    

7. فرزندان خود را به تماشای فیلم های شناختی، تاریخی، علمی عامه پسند تشویق کنید. این به آنها امکان می دهد جهان بینی و مرزهای تجربه خود را گسترش دهند و با بسیاری از موقعیت های زندگی آشنا شوند.

    

در مورد نوجوانانی که حق را از نادرست می شناسند و نیازی ندارند که کسی به آنها بگوید "اینطور است" یا "اینطور نیست"، همانطور که از خود در برابر مواد مخدر و الکل محافظت می کنند، قاطعانه و با درک کامل به آنها آسیب می رسانند. شخصیت، وضعیت اخلاقی و روانی خود را نیز از تماشای فیلم و برنامه تلویزیونی خودداری کنند. 

    

آنچه در اینجا در مورد آن صحبت می کنیم بسیار مهم است و اگر این نکات عملی شود، تأثیر مثبتی در رشد کودکان خواهد داشت.

کتاب ها

 

در دادن اهداف و آرمان های عالی به آنها دقت و حوصله زیادی به خرج دهید. وقتی به سن معینی برسند، مانند شمعی فروزان بر جهان روشن می شوند و نمی توانند خود را آغشته به شهوت و شور کنند. دلشان را به عزت ابدی و دستیابی به همه فضایل انسانی معطوف خواهند کرد.

​

به ندرت والدین به کیفیت محصولات چاپ شده در دست کودکان توجه می کنند. کودکان  معمولاً در انتخاب کتاب و مجلات آزادی کامل دارند. زیرا اهمیت مطالعه برای کودک اغلب توسط والدین تشخیص داده نمی شود و آنها نگران این نیستند که کودکان چه بخوانند و چگونه انتخاب کنند. بنابراین به دلیل بی تفاوتی والدین از یک سو و تأثیر دوستان از سوی دیگر و از روی همه دانی و گرایش کودکانه فرزندان، هر چه به دستشان برسد، خوب یا بد، بی رویه می خوانند.

​

پیامدهای منفی چنین آزادی برای هر پدر و مادری کاملاً شناخته شده است. بی اشتهایی کودک باعث نگرانی شدید هر پدر و مادری می شود. به همین دلیل والدین سعی می کنند منتظر رژیم غذایی کودک باشند، مراقب باشند که از غذای بی کیفیت دچار ناراحتی معده نشوند. آنها باید به همان اندازه، اگر نه بیشتر، به رشد علایق فرزندان خود اهمیت دهند. والدین باید به دقت نظارت کنند تا کودکان با کتاب های مضر در مسیر زندگی مواجه نشوند و «سوء هاضمه معنوی» در آنها پیش نیاید. اگر سم به ذهن کودک برسد، تأثیر مضر آن بر روح، قویتر از تأثیر غذای بد در بدن است.

​

روزنامه ها و مجلاتبه طور مرتب به خانه آورده می شوند و توسط اعضای بزرگتر خانواده خوانده می شوند. وقتی بزرگسالان به گوشه ای از خانه بازنشسته می شوند و می خوانند، کودکان آنها را برمی دارند، می خوانند و مرور می کنند. متأسفانه انواع مختلف تاریخچه ها و رسوایی های جنسی که اغلب در مطبوعات منتشر می شود، کمکی به شکل گیری فرهنگ احساسات، سلیقه و رفتار نمی کند. اگر به کودکان اجازه داده شود که ادبیات مغایر با چنین الزامات اخلاقی را بدون مانع بخوانند، کم کم گرفتار بیماری های عصبی و روانی خواهند شد.

​

اکنون می‌خواهم برخی از پیامدهای مضر خواندن ادبیات اروتیک توسط کودکان را شرح مختصری بدهم و سپس در مورد روش‌های پیشنهادی کارشناسان برای دور کردن کودکان از چنین ادبیاتی صحبت کنم.

1. علاقه به ادبیات عاشقانه به این واقعیت منجر می شود که نوجوانان از کتاب های با ارزش واقعی غافل می شوند. از آنجایی که ادبیات عاشقانه به سبکی جذاب و تخیلی نوشته شده است، نوجوانان طبیعتاً آن را با اشتیاق فراوان می خوانند. در نتیجه زمان لازم برای کسب دانش و غنی سازی شخصی تلف می شود. چنین کودکانی را می‌توان با مسافر بی‌احتیاطی مقایسه کرد که کیف مسافرتی او با وزن سکه‌های طلا پاره می‌شود: سکه‌ها روی زمین می‌افتند و traveler  این را تنها پس از خالی شدن کامل کیف از طلا کشف می‌کند. سکه ها

 

2. داستان های عاشقانه و عاشقانه نوجوانان را برای مدتی از دنیای واقعی، مشکلات و خواسته های آن دور می کند و به پرندگان روح آنها اجازه می دهد تا مدت ها در فضای خیال و رویا پرواز کنند. اما خواب شیرین عمیق با واقعیت بسیار متفاوت است. چنین ادبیاتی، کنف یا شیره تریاک، فکر واحد را مسموم می کند، تأثیر مخربی بر توانایی درک کافی واقعیت پیرامون دارد و صرف انرژی برای این غیرواقعی، تمایلی غیرعادی برای سفر به دنیای تخیل ایجاد می کند که بسیار دور از ذهن است. وقایع زندگی واقعی

 

این نوجوان همراه با کتاب های درسی، کتابی به نام «رمان» را به مدرسه می برد. او به جای گوش دادن به صحبت های معلم، مخفیانه شروع به خواندن کتابی می کند که زیر میز پنهان کرده است. او با تمام قوه تخیل خود در دنیای شگفت انگیز رویداد توصیف شده غوطه ور می شود و بدین وسیله درک خود را با کمک این ماده مخدر عجیب و غریب اروتیک کسل می کند. پس از بازگشت به خانه، به جای انجام تکالیف، روی تخت دراز می کشد و به خواندن خود ادامه می دهد. وقایع فریبنده آنقدر روی تخیل کودک تأثیر می گذارد که   درک او از وقایع واقعی زندگی اطراف کاملاً تغییر می کند و تبدیل به فردی می شود که با عینک های رز به دنیا می نگرد. و آن را به شکلی تحریف شده می بیند. وقتی مادرش از او می خواهد که در کارهای خانه به او کمک کند، نگران است که او را از «رویای شیرین» بیدار کرده است. کودک یا گوش خود را نسبت به این درخواست کر می کند یا از ابرها به زمین فرود می آید و با عصبانیت شروع به انجام آنها می کند.

​

برشمردن تمام پیامدهای مضر خواندن داستان ها و رمان های اروتیک توسط نوجوانان زمان زیادی می برد. برای اختصار، اجازه دهید در اینجا توقف کرده و روش‌های پرهیز از آثار زیانبار مطالعه چنین ادبیاتی را بررسی کنیم.

1. مادران و پدران باید همیشه بر کتاب هایی که فرزندانشان می خوانند نظارت داشته باشند و در انتخاب کتاب به آنها کمک کنند. اما اگر کودکی با کتاب زشتی برخورد کرد، والدین باید به او توضیح دهند که چرا خواندن چنین کتاب هایی بد است. والدین باید فرزندان خود را به گونه ای تربیت کنند که همیشه در همه مسائل اعم از کوچک و بزرگ از جمله انتخاب کتاب با آنها به خصوص مادرشان مشورت کنند و به توصیه های آنها گوش فرا دهند.

​

2. والدین باید با نهایت ادب، دقت و مهربانی به کودک توضیح دهند که هنگام انتخاب کتاب در کتابخانه، خرید روزنامه و مجلات، مشورت با والدین ضروری است. کودک باید پس از مشورت با والدین و نظر آنها در صورت موافقت آنها این کتاب را مطالعه کند. اگر والدین موافق نیستند، کودک باید آن کتاب را نخواند.

 

احتمالاً تصویری از جمجمه و استخوانی را دیده اید که در آن کلمه «زهر» با حروف بزرگ در داروخانه ها نوشته شده است. یک داروساز همیشه مواد سمی را از سایر داروها جدا می کند تا به اشتباه آنها را در اختیار مشتریان قرار ندهد. اگر با کتاب ها و مجلاتی که برای کودکان مناسب نیستند به همین ترتیب رفتار شود، علامت «سم» را می بینند و از این امر مضر دوری می کنند.